Het klinkt misschien onbillijk maar via dit bericht wil ik jullie een inkijk geven in het leven zoals het is bij de psycholoog.
Ik start de dag met mijn telefoonpermanentie: weer twee mensen moeten teleurstellen omdat ik hen niet onmiddellijk kan helpen in hun vraag naar psychologische hulp. De wachttijd voor een eerste afspraak is namelijk opgelopen tot drie maanden. Nog nooit was de wachttijd zo lang. In de afgelopen 15 jaar heb ik mij steeds sterk gehouden om mensen binnen de maand een eerste afspraak te geven maar dit is de laatste tijd niet meer haalbaar. De nood naar psychologische zorg is immers sterk toegenomen; zeker sinds ik geconventioneerd ben en er een belangrijke financiële drempel is weggenomen.
Tijdens de rest van de voormiddag bereid ik mijn consultaties voor en werk ik mijn administratie bij. Goed voorbereid start ik aan de namiddag. De eerste cliënt komt echter niet opdagen. Ik bel haar op en ze laat blijken dat ze de afspraak vergeten is. Ze heeft nochtans een herinnering, zowel per e-mail als per SMS, gekregen. Ook bespreek ik in elk kennismakingsgesprek het belang van tijdig verwittigen indien een afspraak niet nagekomen kan worden. Dit geeft mij immers de mogelijkheid om iemand anders in nood te contacteren. Het is nu al een heel puzzelwerk om iedereen ingepland te krijgen. Het begrip voor mijn verzoek tijdens dat eerste consult staat in schril contrast met de verbouwereerdheid als ik hen confronteer met de consequenties van het nalaten van mij te verwittigen. Ik zucht en wacht geduldig op mijn volgende afspraak.
Wat blijkt nu? Ook mijn tweede cliënt komt niet opdagen. Dit is het moment dat ik mijn compassie dreig te verliezen; zeker omdat deze vrouw mij al twee keer op een rij heeft laten zitten. Weer een uur gereserveerd voor niets. Los van het inkomensverlies vind ik het in mijn hoofd moeilijk te verantwoorden dat ik twee uur lang met mijn vingers zit te draaien terwijl mensen meer dan 3 maanden moeten wachten op een eerste gesprek. Het probleem van de no-shows in de zorg is alom gekend. Ik kan natuurlijk werken met overboekingen om de no-shows te compenseren maar dan straf ik de mensen die zich wel correct aan hun afspraken houden. Daarom werken we binnen Psychologennet met een verzuimvergoeding als afspraken niet (tijdig) geannuleerd worden.
De redenering luidt als volgt. Als je een afspraak maakt, reserveert de psycholoog tijd voor jou. Je betaalt voor de gereserveerde tijd los of je er gebruik van maakt of niet.