GSM-itis: een nieuwe verslaving?
Smartphones zijn meer en meer ingeburgerd in ons leven en dat heeft zijn voordelen. Trein gemist? Even checken wanneer de volgende trein is en een berichtje sturen dat je later bent. Geen probleem. Maar is ons GSM-gebruik altijd zo onschuldig?
Met het risico om oubollig over te komen maar soms mis ik toch het pre-GSM-tijdperk. GSM's zorgen voor enorm veel afleiding: elk moment kan er een berichtje binnenkomen of verschijnt er een nieuwe post die onze aandacht trekt. Het lijkt alsof we constant beschikbaar moeten zijn en oh wee, als we niet onmiddellijk reageren. Het aantal likes weerspiegelen ons bestaansrecht en als een verhaal langer duurt dan een gemiddeld tiktok-filmpje, haken we af.
Toegegeven, ik voel me soms ook verloren als ik mijn GSM vergeten ben. Alleen ben ik er niet mee vergroeid. Afgelopen week viel me op hoe mensen verhangen zijn aan hun smartphone. Pauze? Meteen zie je mensen in hun handtas duiken om te beginnen tokkelen op hun GSM; dit ten koste van écht contact te maken met de mensen rondom je. De GSM krijgt ook vaak een zeer prominente plaats op tafel waar hij natuurlijk voor nog meer afleiding zorgt. Zo gaf ik afgelopen week een vorming aan een groep waarvan de helft te pas en te onpas zijn of haar social media aan het checken was. Ik merkte dat dit toch wel wat me deed - ook weet ik rationeel dat ik dit niet persoonlijk moet nemen.
Gevolg: voortaan start ik elke groepstraining, workshop en opleiding met een vriendelijke uitnodiging om de GSM uit te schakelen en écht aanwezig te zijn. Van mindles swipen naar mindful contact maken met het hier en nu.